- Kunst & design
Creativiteit is kracht, zeker wanneer die je in staat stelt om je eigen wereld te scheppen. De Franse keramiste Agnès Debizet ruilt de alledaagse realiteit met plezier in voor de cocon van haar kunstobjecten. Vaak evolueren haar stukken tot zoömorfe vormen, fantasierijke wezens en buitenaardse entiteiten. We spraken met haar over haar benadering, het proces en de lichamelijkheid van haar vak.
In het Parijs van de jaren tachtig volgde Agnès Debizet, geboren in Marseille, avondlessen aardewerk en keramiek. Hoewel ze nooit een officiële studie aflegde, was dat het begin van een bloeiende carrière waarin ze zichzelf volledig kan ontplooien. Sindsdien is klei als materiaal haar favoriete compagnon. Al veertig jaar lang luistert ze naar haar intuïtie en evolueert ze mee met de werken in haar portfolio. Je moet slechts één ontwerp van de kunstenares zien om de esthetische richting van haar objecten nooit meer te vergeten. Surrealistisch, bevreemdend en onverwacht. Het zijn woorden als deze die, wat ons betreft, de kern van haar filosofie het dichtst op de huid komen. Uiteraard vertoonde ze als kind al een onuitputtelijke drang om iets met haar handen te creëren. “Er was een tijd dat ik mezelf oplegde om elke dag iets te maken, anders zou de dag verspild zijn,” blikt ze terug. Destijds legde ze zich nog niet toe op sculpturen, maar leidde haar fantasie tot allerlei verschillende creatieve handelingen. Schilderen, tekenen, collages maken, borduren, dansen, schrijven: er waren geen limieten. Jarenlang bewoog ze puur vanuit een verlangen om haar ideeën uit te drukken, zonder erbij stil te staan dat mensen ze misschien wel wilden kopen. En of er een publiek was, want intussen is ze al geruime tijd een gerespecteerde en veelgevraagde kunstenares met een publiek dat zich iedere keer verwondert wanneer ze met iets nieuws naar voren treedt. De weg die ze doorheen de decennia aflegde, is in de eerste plaats door en door persoonlijk. Haar werk is zij, en zij is haar werk.
Vaak evolueren haar stukken tot zoömorfe vormen, fantasierijke wezens en buitenaardse entiteiten
Debizet valt terug op een interdisciplinaire waaier van inspiratie. Alle zaken die tot haar spreken, ontmoeten elkaar in de klei waarmee ze haar genialiteit tastbaar maakt. Zelf hoopt ze bij toeschouwers associaties op te roepen rond metamorfoses, energie, natuur, mythologie en meer. Regelmatig keert ze terug naar boeken over oude beschavingen. Vooral de L’Univers des Formes-collectie van André Malraux prijst ze aan. In het dagelijkse leven wordt ze dan weer aangesproken door het volume van een gebouw, een willekeurige compositie op straat, een etalage die ze passeert, en zoveel meer. Soms tracht ze eerder een gevoel of een psychische staat uit te drukken. Dieren, planten en de algehele natuur zijn vanzelfsprekend eveneens een continue drijfveer. Dat merk je ook aan de enscenering waarin de kunst geplaatst wordt, want al meermaals hield ze tentoonstellingen op opmerkelijke locaties.
In 2002 vroeg een groep kunstenaars om haar creatieve input in een park, en daarna in een bos. Die samenwerking werd een invloedrijke schakel in Debizets manier van werken. Ze begon toen namelijk voor het eerst collecties te vervaardigen volledig in het teken van de locatie waarin ze werden tentoongesteld. De jaren daarop focuste ze zich voornamelijk op soortgelijke projecten. Haar creaties gingen iedere keer een fundamentele dialoog aan met een specifieke context of plaats. Daardoor werd ze als maker steeds geoefender in sculpturen die gestuurd worden door een vooraf bepaald thema of evenement.
Benieuwd naar het hele artikel? Lees meer in de oktobereditie van Imagicasa. Verkrijgbaar via onze webshop!
Photography by Alice Mesguich
Text by Cara Jacobs