- Interieur
- Architectuur & development
Casa Emma, gelegen in het historische hart van Morelia, Mexico, is een project waarin HW Studio architectuur en licht samenbrengt tot een ervaring die het alledaagse overstijgt. Dit huis is geen standaardontwerp, maar een poëtische ruimte die bezoekers uitnodigt tot contemplatie en innerlijke rust. De inspiratie voor Casa Emma ontstond toen de architecten enkele jaren geleden het Paula Rego Museum in Portugal bezochten, een gebouw ontworpen door de beroemde architect Eduardo Souto de Moura. Hier, onder een van de piramidevormige ruimtes, werden ze geraakt door het licht dat zacht door een hoog dakraam naar binnen viel. Het warme, gouden licht, dat als een zachte sluier de ruimte vulde, riep gevoelens van sereniteit en verbondenheid op. Deze ervaring bleef de architecten bij en werd de basis voor de visie achter Casa Emma.
In dit project wilden de architecten niet alleen de sereniteit van het museum evenaren, maar ook een zintuiglijke reis creëren die de ziel raakt. Casa Emma is als een sculptuur, uitgehouwen als een opgraving, geïnspireerd op een Purépecha-graanschuur genaamd Troje, een structuur waar Emma, de naamgeefster van het huis, een diepe affectie voor had. Deze keuze symboliseert een terugkeer naar de oorsprong en vormt een ode aan de Mexicaanse traditie. Door het interieur volledig in hout uit te voeren, creëerden de architecten een warme en intieme sfeer die doet denken aan deze historische graanschuren, met een tastbare eenvoud en respect voor het verleden. 
Het perceel waarop Casa Emma zich bevindt is klein, slechts 4 bij 10 meter. Dit beperkte formaat vroeg om een doordachte en efficiënte aanpak van ruimte en licht. Om de ruimtes op een natuurlijke manier te verlichten en ventileren, maakte HW Studio gebruik van een zenitale lichtoplossing: een open plafond dat fungeert als een venster naar de hemel. Deze opening laat niet alleen licht naar binnen stromen, maar zorgt ook voor een luchtcirculatie die het interieur fris en levendig houdt. De binnenkomst van het huis begint met een gang die toegang biedt tot de belangrijkste leefruimtes – woonkamer, eetkamer en keuken – die naadloos in elkaar overlopen zonder muren of afscheidingen, waardoor het gevoel van ruimte wordt versterkt. Aan de achterzijde zijn functionele elementen zoals de koelkast en bijkeuken verborgen, en leidt een trap de bewoner naar de bovenverdieping.
Door het interieur volledig in hout uit te voeren, creëerden de architecten een warme en intieme sfeer die doet denken aan deze historische graanschuren
Een uniek aspect van Casa Emma is het zwevende volume van de slaapkamer en badkamer, uitgevoerd in een strak, wit materiaal dat contrasteert met het houten interieur. Dit lichte element lijkt bijna gewichtloos in de ruimte, als een stuk katoen dat zachtjes in de lucht zweeft. Door het licht dat reflecteert op de gladde, witte oppervlakken, wordt het volume als het ware verzwolgen door zijn omgeving, wat een serene en poëtische sfeer oproept. Dit contrast tussen het warme hout en het fragiele witte volume versterkt de mystiek van het huis en maakt het tot een unieke, tijdloze ervaring. HW Studio beschouwt licht niet slechts als een functioneel element, maar als een cruciaal onderdeel van de architectonische ervaring. Casa Emma nodigt bezoekers uit om het spel van licht en schaduw te voelen op een bijna tastbare manier, een ervaring die emoties losmaakt en aanzet tot zelfreflectie. De architecten wilden dat het huis een ruimte zou zijn waarin licht fungeert als een stille gids, een drager van emoties en rust. Casa Emma is hiermee een eerbetoon aan Emma zelf, een plek waar ze altijd aanwezig is, omhuld in de zachtheid van licht en ruimte, als een uitnodiging aan bezoekers om even stil te staan bij de schoonheid van eenvoud en sereniteit. 
Het huis belichaamt de ziel van HW Studio: een plek waarin licht, ruimte en emotie versmelten tot een unieke architectonische ervaring. Casa Emma is niet alleen een woning; het is een heiligdom van licht en stilte, een plaats die de bezoeker uitnodigt om zichzelf te vinden, omringd door rust en tijdloze schoonheid.
Photography by César Béjar
Text by Celien Hemelaer