- Interieur
Een droom najagen begint met kleine stappen. Voormalig web-interface ontwerper Marc Personick speelde al lang met het idee om ooit een galerie te openen. Uiteindelijk werd de werkelijkheid nog beter dan dat. Monolith is zijn eigen studio waarmee hij zelfontworpen meubilair en objecten op de markt brengt, gericht op liefhebbers van collectible design. Hoewel het zijn eerste collectie is, maakt hij zonder omwegen duidelijk waar hij voor staat.
De essentie van Monolith zit handig verwerkt in de naam. Debuutcollectie Sanctuary is minimalistisch, een tikje brutalistisch en – uiteraard – onherroepelijk monolithisch. In totaal zijn er negen stukken, waaronder consoles, een bank, loungestoel, bijzetstoel, baliekruk en bijzettafels. Ieder voor zich drukken ze een ode uit aan de schoonheid van hun materiaal. Hoewel Personick bewust met zware vormen werkte, stevende hij consistent af op een uiteindelijke balans. De volledige collectie is beschikbaar in vier materialen: eik, walnoot, Jalapa-travertijn en donkergrijze, met olie afgewerkte Recinto Negro. Die laatste is een soort Mexicaanse lavasteen die lokaal gebruikt wordt in de bouwsector. Het uitgangspunt van het project is overtuigend multifunctioneel. Zo vertelt de ontwerper dat het zowel om kunst als om gebruiksvoorwerpen gaat. Op de bank kan je voorbeeld ook objecten tentoonstellen en de bijzettafels zijn perfect dubbel bruikbaar als stoeltjes. “Voor het oog zijn ze kunstwerken, maar ze dienen een doel. Elk stuk is bedoeld om gebruikt te worden. Ze zijn er niet om louter naar te kijken.” Oorspronkelijk had hij de ambitie om met een galerie te beginnen, maar de dingen liepen uiteindelijk iets anders. Al jarenlang was hij een designliefhebber. Op Instagram hield hij een map bij met werk van kunstenaars en ontwerpers dat hem beviel, totdat die bij wijze van spreken uit haar virtuele voegen barstte. Na een tijdje was het hem ineens glashelder wat de gemeenschappelijke factor was tussen al die stukken. Allemaal hadden ze namelijk sculpturale contouren en bestonden ze vaak uit slechts één of twee primaire bewegingen. Nog opvallender was dat hij zonder uitzondering ontwerpen uitkoos die uit slechts één materiaal bestonden. 
Sanctuary is minimalistisch, een tikje brutalistisch en – uiteraard – onherroepelijk monolithisch
Uiteindelijk besefte Personick dat hij ook zelf aan het ontwerpen wou gaan. Hij transporteerde zijn ideeën naar papier en modelleerde ze digitaal, terwijl hij contact opnam met potentiële partners. Het was de bedoeling dat zij de stukken zouden realiseren en hij daarna de verkoop op zich zou nemen. Destijds reisde hij regelmatig naar Mexico City, en plots besefte hij dat hij daar aan de bron zat van verschillende natuurlijke materialen. Hij ging op zoek naar een betrouwbare studio en kwam na een tijdje uit bij een groepje getalenteerde ambachtslieden in Guadalajara. Buiten het zandstralen gebeurt alles er met de hand. Die traditie loont, want het succes van de Sanctuary-collectie spoort aan tot meer.
De naam is bovendien een verwijzing naar de rituele bijklank van de stukken. “Ze zouden in een tempel van de Maya’s of in de woestijn kunnen staan,” zegt de ontwerper zelf. Daar slaat hij inderdaad de nagel mee op de kop. Vrij van versiersels en onnodige details straalt het meubilair vanuit zijn ongerepte essentie en hangt er een sacrale sfeer rond. Monolith zal in de toekomst ongetwijfeld nog meer fenomenaal verzorgde creaties aan zijn publiek presenteren. Personick weet alvast welke richting hij wil uitgaan en heeft er vertrouwen in dat het onderliggende concept van de studio de weg zal vrijmaken. Het monolithische idee hanteert hij immers als een consistente leidraad waaraan zijn creaties moeten voldoen. Eenvoud, een beperkt aantal bewegingen en de sfeer van een sculptuur zijn de terugkerende karakteristieken waar hij ook op lange termijn aan wil vasthouden. Daarbovenop hoopt hij het materialenpalet uit te breiden en nog meer mogelijkheden te verkennen. Wij hebben er vertrouwen in dat hij zijn weg als ontwerper intuïtief zal verderzetten en er nog meerdere successen in de lucht hangen. Van liefhebber tot professional: de kloof valt duidelijk te dichten. 
Images courtesy of Monolith
Text by Cara Jacobs