- Interieur
Vedbaek IV, gelegen in Vedbæk, een schilderachtig kustplaatsje nabij Kopenhagen, Denemarken, is een indrukwekkende mix van historische charme en eigentijdse architectuur. Het huis, met een oppervlakte van 211 m², werd voltooid in 2015 en is het eigendom van Jonas Bjerre-Poulsen, een gerenommeerde architect, ontwerper en fotograaf, die er samen met zijn vrouw en twee kinderen woont.
Het oorspronkelijke huis, gebouwd in 1911, werd ontworpen door de architecten H. Wright en E.V. Marston. Wright, destijds stadsarchitect van Kopenhagen, liet zich inspireren door een eerder door hem ontworpen woning, nadat de toenmalige eigenaar, Fritz Johannsen, het had opgemerkt en besloot een soortgelijk huis te laten bouwen. Dit huis, genaamd Rosenhøj, wat 'Rozenheuvel' betekent, werd gebouwd in een tijd waarin welgestelde burgers van Kopenhagen zomerhuizen langs de noordelijke kustlijn begonnen te bouwen. Vedbæk, dat in die tijd slechts een klein vissersdorp was, werd vanwege zijn idyllische ligging – met bossen, velden en water in der nabijheid – een geliefde locatie. Het huis van Vedbaek IV werd oorspronkelijk gebouwd op het terrein van een houten hotel dat in 1898 was afgebrand. De architectuurstijl van het huis is sterk beïnvloed door de destijds populaire bouwstijlen uit Zuid-Duitsland en Noord-Italië, wat te zien is aan de Tiroolse invloeden zoals de hoge daklijn en houten balkons die uitkijken over de zee. Hoewel Jonas Bjerre-Poulsen toegeeft dat hij de buitenkant van het huis niet erg mooi vindt, erkent hij de bijzondere karakteristieken die het gebouw uniek maken.
In 1913, slechts twee jaar na de bouw van het oorspronkelijke huis, werd een serre of wintertuin toegevoegd, die nu dienstdoet als slaapkamer en badkamer. Fritz Johannsen, de toenmalige eigenaar, was een fervent reiziger met een grote fascinatie voor Italië en Frankrijk. Deze reiservaringen zijn terug te zien in de eclectische interieurstijl van het huis, waarin ornamenten variëren van neoclassicisme tot Art Deco. Toen Jonas en zijn familie het huis kochten, bevond het zich in een verwaarloosde staat. Het huis was door de jaren heen bewoond door verschillende eigenaren die stuk voor stuk kleine toevoegingen hadden gedaan, wat bij elkaar leidend tot een onsamenhangend geheel van stijlen. De vloeren bestonden uit zeven verschillende typen, verspreid over evenveel lagen. Het achterste deel van het huis, waar de ingang en kinderkamers zich bevinden, was een moderne toevoeging die van buiten goed was geïntegreerd, maar van binnen niet paste bij de rest van het huis.
De architectuurstijl van het huis is sterk beïnvloed door de destijds populaire bouwstijlen uit Zuid-Duitsland en Noord-Italië, wat te zien is aan de Tiroolse invloeden
De renovatie, die door Jonas werd geleid, begon met het verwijderen van de oude vloeren en het egaliseren van de basis. Er werd gekozen voor een magnetietvloer, die een industrieel contrast bood met de geornamenteerde historische muren en plafonds, en tegelijkertijd subtiel verwees naar de Italiaanse Stucco Lustre techniek. Deze nieuwe vloer zorgde voor een uniforme uitstraling binnen het huis en legde de nadruk op het prachtige originele decor. Om meer licht binnen te laten, werden strategisch nissen en doorvoeringen in de muren gecreëerd, waardoor de eens donkere kamers nu baadden in natuurlijk licht. Een andere ingrijpende verandering was de installatie van een kleine ronde trap die de woonkamer verbindt met de slaapkamer, waarmee een harmonieuze verbinding werd gelegd coor een meer eenheid in het huis. De keuken werd gemoderniseerd met, met respect voor het historische karakter van het huis. Oude elementen, zoals de originele visgraatvloer, werden her vroeg naadloos ingepast. Vedbaek IV is vandaag de dag een prachtig voorbeeld. Hoe moderne functionaliteit kan worden gecombineerd met historische charme, resulterend in een woning die niet alleen visueel indrukwekkend is, maar ook praktisch en comfortabel. Het huis weerspiegelt de toewijding van Jonas duurzame designprincipes, waar bij het behoud van culturele en architectonische erfgoed een sleutelrol speelt.
Photography by Jonas Bjerre-Poulsen
Text by Celien Hemelaer